zaterdag 14 april 2012

Na wat proefdraaien kwamen er toch een paar pijnpunten om het hoekje kijken,  zoals te weinig vermogen op de draaias, en te zwaar werk om de boel draaiend te houden. Dit laatste als gevolg van het toepassen van glijlagers op de krukas.
Bij het ontwerpen van de draaibank heb ik hier onvoldoende aandacht aan geschonken. Wanneer de draaibank mooi vlak, waterpas en niet scheluw stond viel het best mee, maar scheelde er iets met deze parameters, dan was de boot aan, wrijving à volonté. Daar de draaibank regelmatig op verplaatsing gaat is dit bijna niet te vermijden, of je hebt al een uur tijd nodig om het ding perfect uitgelijnd te krijgen.
Dat was dus niet werkbaar.
Dan maar eens gaan shoppen bij SKF, de bekende kogellager fabrikant, die heeft voor elk probleem wel iets in huis. Heb daar zelf instellende rollagers gevonden die de klus wel zouden klaren.
En inderdaad, eens deze geplaatst waren had ik ineens een andere draaibank.  Gedaan met de wrijving, uitlijning is nu altijd in orde, eender hoe de bank staat:-)))

Voor het probleem met het vermogen was er ook een simpele oplossing, meer gewicht voor het  aandrijfwiel. Bij een trapdraaibank word het vermogen niet geleverd door de draaier,  nee, de middelpuntvliedende kracht van het aandrijf- vliegwiel zorgt voor de power bovenaan. De draaier moet enkel zorgen dat het aandrijfwiel in beweging blijft.

Dit wiel had ik al eens verzwaard met 10kg stalen bussen, maar dit was nog te weinig. Nog wat bussen bijplaatsen ging niet meer, geen plaats meer, er moest dus een andere oplossing komen.
Na wat rekenwerk heb ik dit bijkomend gewicht gevonden door het aanbrengen van twee stalen ringen tegen de zijkanten van het wiel. Resultaat van deze ingreep, plus 11kg:-))  totaal gewicht van het wiel is nu 35kg.

Dit was de laatste modificatie die nodig was om een volwaardige trapdraaibank over te houden.
Door het extra gewicht is er nu voldoende massa aanwezig om de draaias van voldoende momentum te voorzien, dit is nodig om alle klussen te kunnen klaren zonder al te veel krachtsinspanning.

De te leveren inspanning kan je vergelijken met fietsen op vlakke grond en zonder wind. Deze inspanning  kan zelfs een ongetraind persoon (ikzelf dus) aan zonder moe te worden, zelfs bij een volledige dag draaien. Dat beloofd voor de toekomst.

Als proef heb ik wat werkstukjes gedraaid, licht begonnen en steeds zwaarder. Als eerste wat paddestoelen gedraaid uit Esdoorn, nog licht vochtig, dat draait makkelijk. Daarna was het de beurt aan droge Es, enkele mastkloten van gedraaid, En als ultieme test een kastpootje gedraaid uit droge Amerikaanse rode Eik, een houtsoort die zich niet makkelijk laat draaien, maar geen probleem, na een kwartiertje had ik een afgewerkt resultaat. Dat gaat een gemotoriseerde draaibank niet veel beter doen.

Na enkele weken van schetsen, tekenen, en ten slotte bouwen en testen is het eindresultaat 100% meegevallen, dit was wat ik in gedachte had bij de aanvang van dit project. De trapdraaibank is volwassen geworden. Er is op uitzondering van de aandrijving geen verschil van werken in vergelijk met de huidige machines op de markt. Zelfs de draaitijd per werkstuk is zonder meer gelijkaardig, terwijl de conditie van de draaier er op vooruit gaat:-))))

Bijgaand nog enkele foto's, ook van de finale vorm van de trapdraaibank.


Dit is het uiteindelijk geworden.



After some test runs, there were some problems, like too little power on the pivot and too heavy work to keep everything turning. This last problem is a result of the use of plain bearings on the crankshaft.


When I designed the lathe, I didn’t give enough attention to this. When the lathe was plane and level, it was oké, but when there was always something wrong with the parameters, then there was a problem: a lot of friction. Because the lathe is on displacement sometimes, you can’t avoid it or you have to work for an hour to get it aligned.
This was not an option.
So I went shopping too SKF, the famous ball bearing manufacturer, they have a solution for every problem. I found self-aligning roller bearings and they will fix it.
And indeed, when these were posted, my lathe was perfect. No more friction, alignment was always good, even when it wasn’t levelled.


The problem with the power was easy, more weight for the drive wheel.. The power for a treadle lathe isn’t delivered by the turner, but the centrifugal force of the flywheel drive
gives the power on top. The turner just need to ensure that the flywheel drive stays moving.

I aggravate this wheel with 10kg steel buses, but this wasn’t enough. Place more buses was impossible, there was no place. I had to find another solution. After some counting, I found some additional weight by placing two steel rings on the site of the wheel. I added 11kg, so the weight of the wheel is 35kg in total. This was the result I needed.

This was the last modification that was needed to make it a full treadle lathe. With the extra weight,
There’s now sufficient mass to give the pivot enough momentum. This is needed too get the chores done without a lot of exertion.

The effort can be compared with riding a bike on a flat street and without wind. This effort can be performed by a person who has no training ( like me ) without getting tired, even when it’s turning all day. Lucky me.

I turned some test pieces, started light and progressively more. The first I tried were some mushrooms, turned out of maple, still slightly moist, that’s easy too turn. After that, I tried dry ash, turned some mast balls. Then it was time for the ultimate test, turned a cabinet leg out of American red oak, a kind of wood that’s hard to turn, but there was no problem. After a quarter I had a finished result. A motorized lathe isn’t going to do it better.

After some weeks of sketch, drawing and finally building and testing, The result is 100% oké.
This was what I had in mind when I starting the project. The treadle lathe is become adult. There’s no difference of working in comparison with the current machines on the market, except the drive. Even the turning time per work piece is the same, while the condition of the turner is getting better

Accompanying some photo’s, and also the final result of the lathe.





Paddestoel draaien uit Esdoorn.

Nee, die paddestoelen zijn geen teken van houtrot.

Mastkloten draaien, van vierkant naar rond.

En van rond naar de uiteindelijke vorm.

Een droog stuk Amerikaanse rode Eik.

Gedraaid kastpootje.

Na een kwartier is dit het eindresultaat.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten