dinsdag 11 juni 2013

1+1=2,  één stuk met binnenschroefdraad plus een stuk met buitenschroefdraad geeft als uitkomst een schroefverbinding. Wel, de theorie klopt dus, straffer nog, het blijkt ook in de praktijk te werken.

De eerste gefreesde schroefverbinding is een feit, na even experimenteren om de juiste speling te vinden tussen bout en moer verliep het frezen van de buitenschroefdraad op rolletjes. Een bruikbare schroefdraad frezen van 400mm lengte vraagt juist 6min. werk.

Alvorens schroefdraad aan te brengen is het wel nodig om de rondgedraaide stok op maat na te draaien.  Deze klus kan ik klaren met een draaibeitel ingeklemd op het support van de dwarsslede. Op deze manier verkrijg ik een tolerantie van max. 0,1mm op de diameter en de evenwijdigheid van de cilinder.

Dit is het perfecte uitgangsmateriaal voor het aanbrengen van de schroefdraad, wat op zijn beurt zorgt voor een vlot lopende schroefdraad, de moer loopt zonder de minste hapering heen en weer.

De ombouw van de draaibank is hiermee afgerond, alles werkt naar behoren, alle details kloppen, er kan gefreesd worden. Nu komt er een andere fase aan de beurt, het testen van verschillende houtsoorten, welke levert de mooiste schroefdraad, of geeft het mooiste freesbeeld. Het gaan sowieso houtsoorten moeten zijn met fijne jaarringen, dicht van structuur, eventueel zelfsmerend, etc.. Ook gaan we nog experimenteren met de grootte van de spoed bij een bepaalde houtsoort, ik kan immers kiezen tussen verschillende mogelijkheden, tandwielen genoeg.

 Er is dus nog werk aan de winkel, maar dat word een ander verhaal.

Op maat draaien, tot 0,1mm juist.

Een werkende schroefverbinding.

De moer loopt mooi heen en weer.

De eerste schroefverbinding in de lijnolie.

Het totaalplaatje.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten